تو کی میای ها 

من از درد تنهایی رها کنی

کول بار سفرم بستم 

با رفیق صمیمیم همسفر شدیم

حتما می گی دوستت کیه

خوب تنهایی دیگه

من  از دیارم از وطنم آدمای دیو صفت بیرون کردن

من باالجبار بار سفر بستم

ولی یه روز میاد تو میای  

میدونم یه روز میای و من از تنهایی در میاری

اون روز به نظرم خیلی نزدیکه ولی نمی دونم کی 

نگران اینم نیستم که مبادا جام رو پیدا نکنی

آخه تو همیشه از دور من نگاه میکنی برام دعا میکنی

شایدم بعضی وقتا تورو دیدم

ولی نشناختم 

به هر حال هر کجا باشم منتظرم 

دیر نکنی 

نمی دونم شاید این آخرین پست وبلاگم باشه شایدم نه تا خدا چی بخواد

میدونی الان هوس یه نخ سیگار کردم

سیگاری نیستم ولی هوس یه نخ سیگار کردم

سیگار بکشم شاید تمام مشکلات دغدغه هام مث دود سیگار دود بشه  بره هوا

شاید راه اشتباه رفتم راهی که نیلو فر ها بهم نشون دادن آخی خود نیلوفرها 

از این که این راه نشونم دادن خیلی ناراحتن

راهی که رفتم آسفالت نبود

همش خاروخاشاک چه درد آور بود

حالا میخوام برگردم

ولی توان برگشتن ندارم

میخوام برم ولی پای رفتنم سست شده

تموم پل های پشت سرم خراب شدن

.........الان خیلی دلم سیگار میخواد

هروز برای تو نامه مینویسم

در کنار شاپرکی که تورو یادمن میاندازه

اونو به باد میسپارم تا شاید روزی اونو به تو رسوند

حرفامو که روم نشد رودرو بهت بگم 

ای باد نامه رو برسون بهش شاید 

این جوری حرفامو بتونم بهت گفته باشم

تو نامه نوشتم که:

الان وقتی این نامه رو میخونی من از دنیا رفته ام  اما این بدون که یه زمانی تمام دل خوشی زندگیم دیدن روی تو بود ولی زمان این دل خوشی ازم گرفت در روزگار سخت خدمت تنها چیزی که من رو آروم میکرد نام تو یاد تو بود

تنها مرحم دل تنها اسم تو بود ولی دیگه ازت خبری نداری شاید تو الان من دیگه نمیشناسی شاید ولی خوش به حالت که من فراموش کردی هروز که میگذره یادت مثل آتش فشان از اعماق دل من فوران میکنه و من بی قرار تر از دیروز میشم 

دیگه می خوام از این دنیا برم آخه دنیایی که تورو حتی تو خواب نبینم به چه درد من میخورم هروز مثل دیونه ها اسمت بی اختیار میارم آخه تنها دل خوشیم تو زندگی تو بودی

عاشق همیشگی تو تنها ترین تنهای دنیا 

در تنهاییم بی اختیار یاد تو میکنم

تمام در ودیوار از تو  میگن

با تما م وجود نامت را صدا کنم

این روزها خیلی تنهام

در خلوتگاه تنهاییم

به گذشته سفر می کنم

به گذشته ای که انقدر تنها نبودم

الهی  تنهایی را بکش

که عجب رفیق بدیه

منبع:http://dehkadeye-sms.blogfa.com/

یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

شعله تا سرگرم کار خویش شد
هر نی ای شمع مزار خویش شد

نی به آتش گفت : کاین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟

گفت آتش بی سبب نفروختم
دعوی بی معنی ات را سوختم

زانکه می گفتی نیم با صد نمود
همچنان در بند خود بودی که بود

مردی را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است  

دانلود آتش در نیستان ۱

آره دل نوشته من ننوشتم

دل نوشت که دوستت دارم

دل نوشت که بغض کردم

خیلی به دل گفتم بس کن

خیلی به دل گفتم  بی خیال شو

ولی بی خیال نشد که نشد

دل بی امان در شوق دیدنت گریه میکند

انقدر اشک میریزد

تا شاید ناله هایم را بشنوی و دلت به رحم بیاید

می دونی گاهی آنقدر دلم برایت تنگ میشود

که بغض گلویم میگیرد

دوست دارم گریه کنم 

ولی سکوت میکنم

آرزومه روزی صدایم بشنوی

روزی ناله های دل بی قرارم را بشنوی

روزی بی قراری  گل ها را ببینی

روزی بیایی

مدتی بود شاد بود با گلها می گفتم و میخندیدم 

مدتی بود 

گلهای اطلسی رو آبیاری میکردم 

مدتی بود

گل سرخ باغچمون هروز می بوییدم

مدتی بود 

درخت باغچمون با اشکهام آبیاری میکردم

مدتی بود

دل من احساس تنهایی نمیکرد

مدتی هست

فصل خزون شده 

نه دیگه از گلهای سرخ خبری هست 

نه دیگه از گلهای اطلسی

نه دیگه درخت باغچمون سبزه

مدتی هست

من بدبخت دردهام واسه هیچ کس نمیگم

مدتی هست 

بغض گلوم گرفته ولی

شونه ای برای گریه پیدا نمکنم 

مدتی هست که دیگه فقط تنها آرزوم 

از خدا اینه 

که بیام پیشش

دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا،

  دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را…

  این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!

  باید آدمش پیدا شود!

 باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا، از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!

 سِنت که بالا می‌رود کلی دوستت دارم پیشت مانده، کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده‌ای و روی هم تلنبار شده‌اند!

 فرصت نداری صندوقت را خالی کنی.! صندوقت سنگین شده و نمی‌توانی با خودت بِکشی‌اش…

 شروع می‌کنی به خرج کردنشان!

 توی میهمانی اگر نگاهت کرد اگر نگاهش را دوست داشتی

 توی رقص اگر پا‌به‌پایت آمد اگر هوایت را داشت اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند

 توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود اگر استدلالی کرد که تکانت داد

 در سفر اگر شوخ و شنگ بود اگر مدام به خنده‌ات انداخت و اگر منظره‌های قشنگ را نشانت داد

 برای یکی یک دوستت دارم خرج می‌کنی برا ی یکی یک دلم برایت تنگ می‌شود خرج می‌کنی! یک چقدر زیبایی یک با من می‌مانی؟

 بعد می‌بینی آدم‌ها فاصله می‌گیرند متهمت می‌کنند به هیزی… به مخ‌زدن به اعتماد آدم‌ها!

 سواستفاده کردن به پیری و معرکه‌گیری…

 اما بگذار به سن تو برسند!

 بگذار صندوقچه‌شان لبریز شود آن‌‌وقت حال امروز تو را می‌فهمند بدون این‌که تو را به یاد بیاورند

 غریب است دوست داشتن.

 و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...

 وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...

 و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛

 به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر، ما بی رحم ‌تر.

 تقصیر از ما نیست؛

 تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند

باز هم دل  باز هم حرف تو را زد

بازهم حرف بی تو بودن را زد

بازهم مثل بچه ها بهونه تورا گرفت

طفلی انقد ناله فراقت را کرد

که ترسیدم بمیرد

خدا چاره چیست

من بیچاره چه کنم

تو مارا محکوم به زندگی کردی

بدون این که دوست داشته باشم